بررسی تأثیر پربیوتیک الیگوفروکتوز بر پاره ای از شاخص های خونی، بیوشیمیایی سرمی و آنزیم های کبدی بچه فیل ماهی (huso huso linnaeus, ۱۷۵۸)

هدف از این مطالعه بررسی اثرات پربیوتیک الیگوفروکتوز بر برخی شاخص های خونی، بیوشیمیایی سرم و آنزیمهای کبدی بچه فیل ماهی (huso huso) بود. بدین منظور بچه فیل ماهی ها (میانگین وزنی 76/0±77/18گرم) تهیه و  با تراکم 50 عدد در حوضچه های فایبرگلاس ذخیره سازی شدند. تغذیه بچه فیل ماهی ها به مدت 7 هفته با جیره های آزمایشی حاوی سطوح مختلف صفر (شاهد)، 1، 2 و 3 درصد الیگوفروکتوز انجام شد. در انتها از بچه فیل ماهی ها خونگیری بعمل آمد و شاخص های خونی شامل: تعداد گلبولهای قرمز، تعداد گلبولهای سفید و شمارش تفریقی انواع آن، هماتوکریت و هموگلوبین، شاخص های بیوشیمیایی (کلسترول، گلوکوز و پروتئین کل) و آنزیمهای کبدی (لاکتات دهیدروژناز، آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز) بررسی شد. نتایج این بررسی نشان داد الیگوفروکتوز اثری بر تعداد گلبولهای قرمز، حجم متوسط گلبولی (mcv)، هموگلوبین متوسط سلولی (mch)، غلظت متوسط هموگلوبین گلبول قرمز (mchc) ندارد. با این وجود مقادیر هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبولهای سفید در تیمار 2 درصد بطور معنی داری بیشتر بود (p< 0.05). اگرچه پربیوتیک الیگوفروکتوز اثری بر گلوکوز و پروتئین کل سرم نداشت، کلسترول سرم خون در تیمار 2 درصد بطور معنی داری کاهش یافت (p<0.05). بررسی آنزیمهای کبدی تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان نداد (p>0.05). براساس این نتایج می توان گفت الیگوفروکتوز می تواند سبب تحریک ایمنی و بهبود متابولیسم چربی شود.